Barnssálfræðingur

Sonur minn þriggja ára er barn og sálfræðingur...

 Hinn sonur minn er nokkru yngri og á bleyjuborðinu iðar hann eins og ormur.  Þegar blessuð saurbleyjan er tekin finnst mér, mömmunni ekkert leiðinlegra en þegar drengurinn snýr sér á alla kanta og verður eins og spírall í laginu.  Ég á þá í fullu fangi við að halda kúknum þar sem hann á að vera og fara en ekki klína honum útum allt.  Í kvöld átti ég í svona basli og byrsti mig við ómálga barnið, sagði því að vera kjurrt.  Haldið þið ekki að þriggja ára guttinn sem beið tilbúinn í náttgallanum eftir kvöldsögunni sinni komi askvaðandi til mín í miðjum látunum og segir:  Mamma HÆTTU þessu!! þú átt ekki að vera reið, þegar þú ert reið við litla bróður þá truflar þú mig.

 Ég varð óskaplega sakbitinn og ætlaði að bera í bætifláka fyrir mig og útskýra málið fyrir þessum litla verndara en áttaði mig svo á því að það væri nú léleg afsökun og varð ósaplega auðmjúk og segi svo að þetta sé nú alveg rétt hjá litla snillingnum, ég eigi ekki að vera reið og þá klikkir hann því út að það sé rétt: já þetta er alveg rétt hjá mér mamma.